ເພາະສານປົນເປື້ອນໃນອາກາດສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຮ້າຍແຮງຕໍ່ສຸຂະພາບ ,ສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ສັດ, ຊຶ່ງການຄຸ້ມຄອງຄຸນນະພາບອາກາດນັ້ນ ບັນດາໂຮງງານອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການຜະລິດຕ່າງໆ ທີ່ສາມາດປ່ອຍມົນລະພິດ ຄວນເອົາໃຈໃສ່ໃນການຄວບຄຸມ ແລະ ຕິດຕາມເປັນປະຈໍາ.

ແຫລ່ງທີ່ມາຂອງມົນລະພິດທາງອາກາດ ຄວນມີຕາມອັດຕາດັ່ງນີ້:

• ຝຸ່ນລະອອງລວມ(TSP)

ໜໍ້ຕົ້ມ ແລະ ເຕົາເຜົາທີ່ໃຊ້ແຫ່ງກຳເນີດຄວາມຮ້ອນ

– ນໍ້າມັນເຕົາມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 240 mg/m3

– ຖານຫີນ, ຊີວະມວນ ແລະ ເຊື້ອໄຟອື່ນໆ

ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 320 mg/m3

– ຂະບວນການຫລອມ, ຮີດ, ດຶງ ໂລຫະ

(ເຫລັກ ແລະ ອາລູມີນຽມ)

ການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 240 mg/m3

ບໍ່ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 300 mg/m3

– ການຜະລິດທົ່ວໄປ.

ບໍ່ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 400 mg/m3

ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 320 mg/m3

• ຊັລເຟີ ໄດອ໊ອກໄຊດ໌

– ນໍ້າມັນເຕົາມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 950ppm

– ຖານຫີນມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 700ppm

– ຊີວະມວນ ແລະ ເຊື້ອໄຟອື່ນໆ

ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 60ppm

– ການຜະລິດທົ່ວໄປ.

ບໍ່ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 500ppm

• ໄນໂຕຮເຈນອ໊ອກໄຊດ໌ NOx as NO2

– ນໍ້າມັນເຕົາ, ຊີວະມວນ, ການຜະລິດທົ່ວໄປ

ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 200ppm

– ຖານຫີນ ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 400ppm

• ຄາຣ໌ບອນໂມນ໊ອກໄຊດ໌ (CO)

– ການຜະລິດທົ່ວໄປ.

ບໍ່ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 870ppm

ມີການເຜົາໄໜ້ເຊື້ອໄຟບໍ່ໃຫ້ເກີນ 690ppm